“De onwaarheid erkennen als levensvoorwaarde: dat wil zonder twijfel zeggen dat we een riskant verzet bieden tegen de vertrouwde waardegevoelens; en een filosofie die dat waagt, situeert zich alleen daardoor al aan gene zijde van goed en kwaad.”
Friedrich Nietzsche, Voorbij Goed en Kwaad, §4
Wanneer Kant de onwaarheid erkent als mogelijkheidsvoorwaarde voor kennis, situeert hij de waarheid in een domein dat ontoegankelijk is voor de kennis. Het domein van de vrijheid. In dit domein is er geen kennis, enkel act. Elk stellen in dit domein is een positief stellen. Stel je nu voor dat Kant zijn vrijheid in dit domein stelt met zijn theorie van de grondslagen van de kennis. Dan máákt Kant iets. In dit domein is geen passieve, en daarom waarachtige contemplatie van het werkelijke mogelijk. Dit domein zou je je als Nietzsches wereldbeeld kunnen voorstellen; strikt gesproken dus geen wereld-beeld.
Continue reading “Nietzsche”
